Henny Cornelissen heeft jarenlang de dinsdagavond clubcompetitie van UWTC georganiseerd. Ook was hij jurylid bij veel evenementen van UWTC. In 2015 is hij er om gezondheidsredenen mee gestopt. Het bestuur heeft gemeend om nu jaarlijks op de langste avond van het jaar de Henny Cornelissen classic te laten verrijden. Geen gewone clubwedstrijd van een uur, maar een langere editie. In 2020 kon de wedstrijd helaas niet doorgaan vanwege de corona. Dinsdag 22 juni 2021 is dus de 6e editie verreden. Twintig UWTC leden gingen de strijd aan om de bloemen bij de 40- en 40+.
Traditiegetrouw schrijven de winnaars een verslag van hun wedstrijd.

Wedstrijd verslag 40- door Bart de Veer
Na een jaar zonder koersen was de Henny Cornelissen Classic weer de eerste koers van het seizoen. Na weken specifieke trainingen en zelfs vorige week een vakantie speciaal ingelast om 100% voorbereid te zijn voor de wedstrijd, was het op dinsdag 22 juni dan eindelijk zover. Het werd nog even spannend toen ik op de heenweg een lekke band reed. Toen ik net mijn band aan het wisselen was reed mijn vader langs met de auto en kon ik bij hem instappen. Onderweg het bandje op spanning gebracht en zodoende kwam ik precies op tijd in Uithoorn aan. Om 19u stipt ging het startschot, met 11 fanatieke jongens beloofde het een zware koers te gaan worden. Een koers van de lange adem, waar elke inspanning die je te veel doet genadeloos wordt afgestraft in de laatste 20min van de koers. In het eerste deel van de koers gebeurde er dus niet zo veel, iedereen wist wat er komen ging. Na een eerste schifting bleven we met 6 jongens over die goed ronddraaide. Uiteraard zo geregeld dat ik alleen het stuk met wind mee op kop hoefde te fietsen, en zo mijn benen goed kon sparen. Na de nodige trainingswedstrijden op de dinsdag avond was het wel duidelijk dat Bas de te kloppen man was vandaag. Iemand die je niet wilt meenemen naar de finish, dus wegrijden was de enigste optie. Na 1u en 15m koers begonnen de eerste speldenprikken en werd duidelijk dat sommige jongens het zwaar begonnen te krijgen. Na 2 rondes achter elkaar te demarreren op het tegenwind stuk wist ik Bas en Mark los te schudden en begon ik aan een solo van 8 rondes waar de andere jongens mij niet meer terug zagen en ik dus de Henny Cornelissen Classic op mijn naam mag schrijven. Uiteindelijk wist Bas de sprint te winnen in de achtervolgende groep, en versloeg Rens nipt Mark voor de laatste plek op het podium.  
Uitslag 40-: 1 Bart de Veer, 2 Bas de Bruin, 3 Rens Grömmel (nieuweling), 4 Mark Touwen, 5 Tommy Oude Elferink

Wedstrijdverslag 40+ door John Tromp
Ik had een dubbelgevoel bij deze wedstrijd, enerzijds zin om weer een wedstrijd te rijden en de competitie aangaan met de andere renners, maar anderzijds ook enigszins gereserveerd vanwege de lengte van de wedstrijd, de lastige wind en het lage aantal renners, zodat je op alles moet reageren. Ik had pas 2 trainingskoersjes gereden en dat ging redelijk goed, al hoewel ik merk dat de leeftijd 68 toch ook begint mee te wegen ten opzichte van de 40+. Ik kon de vorige keren mee met de beste en af en toe ook zelf ff doortrekken op kop. Ik was dinsdag vroeg vertrokken naar de club en aangekomen bij het hek was dit nog dicht. Dan maar een paar grotere rondjes over de openbare weg om het parkoers heen, dus lekker ingereden. We vertrokken met 11 renners en al na een paar ronden sloeg de vlam in de koers. Mark en Louis demarreerde om en om en trokken hard door tegen wind in de finish straat. Ik moest alle zeilen bijzetten, want je kunt ze  niet laten lopen, want niemand gaat het gat dichtrijden, dus attent mee en dan maar afzien en op je tandvlees verder. Dit lukte en op enig moment reden wij met  4 of 5 man weg. Wij dubbelde later enkelingen die over parkoers reden en die dan weer aansloten. Ik moest opletten want je verliest snel het overzicht .  Ik begon na ruim een uur en een kwartier een beetje door mij reserves heen te raken van al dit tempo wisselingen en besloot alleen nog op het wiel van Mark te gaan rijden, omdat hij mij de vorige twee keer in de spurt had geklopt. We kregen de aanduiding van de laatste 5 ronden en hoopte dat het bij elkaar zou blijven dan kon ik nog wat kracht voor de eindspurt sparen en zo gebeurde. De laatste ronde ging in en op de achterzijde met nog een halve ronde te gaan demarreerde Mark met alles wat hij had en was weg. Met mijn  allerlaatste krachten wist ik zijn achterwiel te bereiken en beet mij daar in vast. Ik merkte dat wij nog samen over waren. De laatste bocht gingen we door en Mark begon aan zijn eindspurt maar viel halverwege stil, niet vreemd na een zo' aanvallend gereden wedstrijd. Met echt mijn allerallerlaatste restjes energie kon ik winnend de eindstreep passeren. Blij, voldaan maar steendood. Na de huldiging moest ik  terug op de fiets met een prachtig, maar zwaar en onhandig groot boeket zonnebloemen. Dit was nog wel een uitdaging maar mijn vrouw was er blij mee, dus Henny bedankt. Inmiddels zijn wij al 2 dagen in Limburg bij vrienden en ben ik nog niet hersteld van de inspanning. Even rust en zaterdag zien we wel weer. Het was een goede koers om hardheid en kilometers op te doen want op 3 juli beginnen de 60+ wedstrijden weer en ligt hier een stukje van de basis voor de rest van het seizoen. Vriendelijke groet en bedankt voor het organiseren. 
Uitslag 40+: 1 John Tromp, 2 Mark Best, 3 Vincent Derogee, 4 Louis Oude Elferink, 5 Rene Wiebes   

Foto's: Trudie Plomp